Het ongelijk van Dijsselbloem

In den beginne was er het paard... Het was een lelijk, ongetemd en lomp beest, onberekenbaar, sterk en stinkend. Gaandeweg slaagde de mens erin het paard te domesticeren en steeds beter in te schakelen in het dagelijks leven vooral daar waar kracht vereist was: voor de ploeg, in de tredmolen of voor een rijtuig. Die laatste toepassing werd vervolgens tot grote hoogte geperfectioneerd. Rijtuigen ontstonden er in vele maten, van een simpele boerenkar tot onze gouden koets. In de negentiende eeuw begonnen mensen te experimenteren met voertuigen die door een motor aangedreven werden. De eerste automobielen waren breekbaar, niet comfortabel en moesten begeleid worden door een ruiter (te paard) met een rode vlag. Stel nu dat er een parlementaire adviescommissie had moeten kijken naar de kwaliteit van deze vernieuwing en ze had dat moeten doen zo rond 1910. De kans is groot dat alle ontwikkelwerk aan auto’s verboden was. Dit is het kerndilemma bij de beoordeling van innovaties.