Docent hoger beroepsonderwijs anno 2007: geen alleswetende heerser, maar een deskundig begeleider
Het beroep van hogeschooldocent is in beweging. Er is sprake van een herwaardering van de onderwijstaak en het docentschap; een ontwikkeling die parallel loopt aan ‘zelfstandig leren’ (Ten Dam e.a., 2004). Het onderwijs vraagt tegenwoordig van docenten een andere invulling van hun beroep dan vroeger: zij zijn niet zozeer overdragers van kennis als wel begeleiders van onderwijsleerprocessen. Zij moeten meer rekening houden met verschillen tussen studenten en hen begeleiden en stimuleren om zelfstandig aan het werk te gaan om zo hun eigen leerproces te sturen. De docenten richten zich niet alleen op het verwerven van kennis, maar ook op het toepassen van het geleerde. Daardoor moeten docenten over bepaalde competenties beschikken om hun beroep professioneel uit te kunnen voeren. Dit artikel laat aan de hand van meningen van onderwijs, politiek en vakbonden het licht schijnen op de belangrijkste facetten van het beroep van docent hoger beroepsonderwijs.
Wil je het gehele artikel lezen? Neem een abonnement op dit tijdschrift!
Meer in deze editie
De Bachelor-Masterstructuur op de schop
Hans van Hout
Executive search in het hoger onderwijs
Pieter Cortenbach
Human Capital ontwikkeling in het wetenschappelijk onderwijs
Marc Vermeulen
Een HR-blik op het academisch personeelsbeleid
Veerle Bogaert
Komen en gaan van jong talent
Marijn van Ballegooijen
Personeelsbeleid voor wetenschappers?
Marijke Visch
Van Hogeschool naar kennisorganisatie
Huib de Jong, Gerrit de Jager
Frozen by god.
Sijbolt Noorda
Personeelsbeleid voor professionals
Duco Adema
Variatie in portfoliobeoordeling van docenten in het hoger onderwijs
José van Alst, Riekje de Jong, Jeanine Baltzer, Jurriën Dengerink, Jan Oosting, Dineke Tigelaar
Prinsjesdag II
Leo Goedegebuure
Boeken & Bladen
Hans van Hout
Evidence-based
Johan Vanderhoeven
Link kopiëren