Een berustende blik op HOAK achteraf

De beleidsnota HOAK (Hoger Onderwijs: Autonomie en Kwaliteit) werd in 1985 een begrip. Het stond voor een visie op een nieuwe verhouding tussen staat en hoger onderwijs. De overheid ging minder op details sturen en vooral op output. Het eigenmeesterschap van de instellingen nam aanzienlijk toe. Een nieuwe inspectie wijdde zich aan metakwaliteitszorg, terwijl de instellingen zelf de verantwoordelijkheid aanvaardden voor het stelsel van kwaliteitszorg. Het geïntegreerd plan, het HOOP (Hoger Onderwijs en OnderzoekPlan), formuleerde de uitgangspunten van de overheid voor toekomstig beleid. Een nieuwe wet verving de uiteenlopende voorafgaande wetten van uiteenlopende snit. In de dissertatie van Miriam Lips, ‘Autonomie in kwaliteit’1, kan men de geschiedenis van de totstandkoming van de nota nalezen. Er was sprake van een constructief overleg- en besluitvormingsklimaat.