Meting van onderwijs op hogescholen

In kranten en de Tweede Kamer wordt geklaagd over de bureaucratie die zich meester zou hebben gemaakt van de Nederlandse hogescholen. Probleem is dat mensen geneigd zijn informatie ten gunste van zichzelf uit te leggen. Zo kan men stellen dat investeringen in internationalisering goed zijn omdat het de student in staat stelt een halfjaar naar het buitenland te gaan. Probleem is echter dat er geen meetlat bestaat waar zo’n succes tegen af kan worden gezet. Wat nog erger is, is dat er verschillende opvattingen bestaan over wat bureaucratie is. Sommige hogescholen menen dat ICT- investeringen niet tot bureaucratie mogen worden gerekend omdat men onder meer in onderwijsmodules investeert. Het gevolg hiervan is dat elke hogeschool er een eigen opvatting en dus meting van bureaucratie op nahoudt. Om dit probleem te omzeilen vragen we ons af hoeveel geld direct aan onderwijs wordt besteed . We betogen dat het mogelijk is om de hoeveelheid gegeven onderwijs nagenoeg zonder tussenkomst van de hogeschool te meten. Door gebruik te maken van collegeroosters en het gegeven aantal studenten kan men exact uitrekenen hoeveel geld de hogeschool beschikbaar heeft en hoeveel geld de hogeschool besteedt aan onderwijsuren. Het verschil hiertussen wordt in onze benadering aangemerkt als bureaucratie, dat wil zeggen middelen besteed om het hoofdproces mogelijk te maken.