Het Vlaams hoger onderwijs: reeds veel gerealiseerd maar nog talrijke uitdagingen

Het hoger onderwijs krijgt in Europa maar ook daarbuiten een steeds complexere taak en moet naast zijn traditionele taken enerzijds steeds directer bijdragen tot het in stand houden en het verbeteren van de competitiviteit van de economie en anderzijds tot het versterken van de maatschappelijke cohesie. Van de hogeronderwijsinstellingen en het onderzoek dat er verricht wordt, verwacht de samenleving immers antwoorden op nieuwe uitdagingen als duurzaamheid, vergrijzing, maatschappelijke uitsluiting en etnische spanningen op lokaal en mondiaal niveau.1 Ook het Vlaams hoger onderwijs heeft de voorbije vijfentwintig jaar een gedaanteverandering ondergaan, maar omdat universiteiten en hogescholen hun centrale rol in de kennissamenleving verder kunnen uitbouwen, moeten enkele knopen snel worden doorgehakt. In het kader van deze bijdrage is het onmogelijk om een volledig beeld te schetsen van de ontwikkelingen van het Vlaams hoger onderwijs en van de uitdagingen die wachten. Slechts enkele van de – volgens de auteur – meest markante ontwikkelingen worden kort besproken.